بیماری پارکینسون

 

بیماری پارکینسون (به انگلیسی: Parkinson’s Disease) با سرواژه PD؛ اختلال عملکردی بیماری پارکینسون، اختلال پیش‌رونده، مخرب و درازمدت دستگاه عصبی مرکزی است که عمدتاً سیستم حرکتی بدن را مختل می‌کند.

در ادامه به بررسی بیماری پارکینسون و پیشرفت این بیماری در سالمندان می‌پردازیم. همچنین می‌توانید عملکردهای شناختی دوران سالمندی را نیز مطالعه بفرمایید.

 

بیماری پارکینسون در چه سنی شروع می‌شود:تصویر سالمندان مبلا به پارکینسون

پارکینسون در افراد بالای 60 سال تشخیص داده می‌شود. تنها 4 درصد از کل موارد قبل از 50 سالگی تشخیص داده می‌شود. PD دومین بیماری شایع تخریب کننده عصبی وابسته به سن پس از آلزایمر است. افراد مبتلا به PD ممکن است در مقایسه با افراد سالم در همان گروه سنی، طول عمر کمی کوتاه‌تر داشته باشند.

تصویر کارتونی افسردگی و بیماریعلائم و نشانه‌های بیماری پارکینسون؛

لرزش مداوم بدن شایع‌ترین علامت بیماری پارکینسون در سالمندان است. حرکات کند بدن، سفتی عضلات، گرفتگی دست، حالت‌های یخ‌زده صورت، الگوهای گفتار خفه‌شده و افسردگی نیز نشانه‌های بیماری هستند. احتمال ابتلا به این عارضه با افزایش سن افزایش می‌یابد.

 

تغییرات در مغز

در افراد مبتلا به پارکینسون به این معنی است که حرکات فیزیکی بیمار نسبت به قبل کوچکتر و با قدرت کمتر می‌شوند. این تغییرات می‌تواند منجر به مشکلاتی در گفتار و ارتباطات فرد مبتلا با بیماری پارکینسون شود.

 

 

راه‌هایی برای کمک به کسی که بیماری پارکینسون دارد:تصویر سالمند مبتلا به پارکینسون

  • بیماری پارکینسون یک اختلال حرکتی است.
  • از بیمار بخواهید که به او کمک کنید.
  • برای فعال بودن به بیمار کمک کنید.
  • به آنها کمک کنید احساس طبیعی داشته باشند.
  • با بیمار برای پیاده‌روی به پارک و بیرون از خانه بروید.
  • حواستان به تشدید علائم باشد.
  • صبور باشید.

 

آیا بیماری پارکینسون به سرعت بدتر می‌شود؟

علائم و پیشرفت این بیماری برای هر فرد منحصر به فرد است، دانستن روند پیشرفت بیماری پارکینسون می‌تواند به شما کمک کند تا با تغییراتی که رخ می‌دهند کنار بیایید. برخی از افراد این تغییرات را طی 20 سال یا بیشتر تجربه می‌کنند. برخی دیگر از روند بیماری کاملا اطلاع دارند.

 

اگر علائم PD در طی روزها یا هفته‌ها بدتر شود؛

در صورت بروز علائم PD در بیماری پارکینسون قدرت جسمی و عاطفی بیمار کاهش می‌یابد. وضعیت بیمار طوری می‌شود که نیاز به مراقبت و پرستاری حرفه‌ای روزانه یا شبانه‌روزی دارد. با تشدید بیماری، ممکن است در صحبت کردن، خوابیدن، مشکلات ذهنی و حافظه، تغییرات رفتاری و علائم دیگر دچار مشکل شود.

 

 

علائم مرحله نهایی بیماری پارکینسون؛

شامل تحرک بسیار محدود، حرکات بسیار آهسته، زمین خوردن و مشکلات شناختی و روانی است. زمانی که امید به زندگی بیماران شش ماه یا کمتر باشد، ممکن است مراقبت در منزل و یا در آسایشگاه در نظر گرفته شود.

مرحله پنجم؛

مرحله نهایی پارکینسون به کمک در تمام زمینه‌های زندگی روزمره نیازمند است زیرا مهارت‌های حرکتی به طور جدی مختل شده است. ممکن است: سفتی در پاهای خود را تجربه کرده و راه رفتن یا ایستادن بدون کمک را غیرممکن کند.

بیماری پارکینسون در مراحل آخر؛

علائم بسیار شدید و اغلب ناتوان کننده هستند. مراحل بعدی بیماری پارکینسون با لرزش شدید، سفتی در تنه، اندام‌ها، حرکت آهسته و دشوار، راه رفتن درهم و حالت خمیده مشخص می‌شود. افراد ممکن است بیشتر مستعد آسیب‌ها و عفونت‌ها باشند که می‌تواند باعث عوارض یا کشنده شود.

 

تاثیر بیماری پارکینسون در خواب

در طول روز (EDS) به عنوان خواب آلودگی نامناسب و نامطلوب در ساعات بیداری توصیف می‌شود و یک علامت غیر حرکتی شایع در بیماری پارکینسون است که تا 50٪ از بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

علت مرگ بیماران پارکینسون؟

دو علت عمده مرگ برای مبتلایان به PD سقوط و ذات الریه است. افراد مبتلا به PD بیشتر در معرض خطر افتادن هستند و زمین خوردن‌های جدی که نیاز به جراحی دارند، خطر عفونت، عوارض جانبی دارو و بیهوشی، نارسایی قلبی و لخته شدن خون در اثر بی‌حرکتی را به همراه دارند.

شایان ذکر است که برخی از بیماران مبتلا به پارکینسون PD هرگز به مرحله پنجم نمی‌رسند. همچنین مدت زمان پیشرفت در مراحل مختلف از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

 

رژیم غذایی  فرد مبتلا به بیماری پارکینسون

مواد غذایی که فرآوری شده است، مانند: میوه‌ها و سبزیجات کنسرو شده، محصولات لبنی مانند پنیر، ماست و شیر کم چرب و آن‌هایی که دارای کلسترول و چربی اشباع بالا هستند می‌باشد.

 

نشانه‌های پایان زندگی:تصویر کارتونی علائم پارکینسون و پایان زندگی

  • از جمله نشانه‌ها مشکلات تنفسی می‌باشد که ممکن است، بیماران دوره‌های طولانی را بدون تنفس بگذرانند و به دنبال آن نفس‌های سریع داشته باشند.
  • کاهش دمای بدن و فشار خون.
  • تمایل کمتری به غذا یا نوشیدنی.
  • تغییر در الگوی خواب.
  • سردرگمی یا کناره‌گیری.

 

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *